In het universum van de tango is de gitaar niet zomaar een instrument, het is de ziel die resoneert met de diepste emoties. Het melancholische en expressieve geluid wordt verweven met gepassioneerde teksten en sensuele dansfiguren, waardoor een unieke en suggestieve sfeer ontstaat.

De gitaar in de tango is niet alleen beperkt tot het bieden van ritmische begeleiding. Zijn functie gaat verder en dient als een muzikale dialoog die verweven is met de stem van de zanger of de noten van de bandoneon. De snaren van de gitaar vertalen de emoties van de tango in een subtiele maar krachtige taal en leggen zo de basis waarop de complexiteit van het genre is gebouwd.

De veelzijdigheid van de tangogitaar

De tangogitaar is veelzijdig en kan zich aanpassen aan de verschillende vormen en stijlen binnen het genre. Van klassieke tango tot nieuwe tango, bij elk optreden ontvouwt de gitaar zijn magie op een unieke manier. Of het nu in een intieme solo is of als onderdeel van een groter ensemble, de gitaar is een rode draad die de verschillende facetten van tango met elkaar verbindt.

Grote meesters van de tangogitaar

De geschiedenis van de tango wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van grote gitaarmeesters. Namen als Aníbal Troilo, Carlos Gardel en Ástor Piazzolla hebben een muzikale erfenis achtergelaten die musici en tangoliefhebbers over de hele wereld blijft inspireren. Zijn gitaarkunsten hebben niet alleen de status van het instrument in de tango verhoogd, maar hebben door de jaren heen ook de evolutie van het genre beïnvloed.

Er waren veel begeleiders van "nationale zangers" en ze waren erg goed, als we kijken naar de kennis van het genre, en we kunnen toevoegen dat er soms duo's, trio's en zelfs kwartetten van gitaristen werden gevormd, die beroemd waren in die tijd en die herhaaldelijk werden gevraagd door de zangers. Gezien het feit dat de opkomst van de tango in dat aspect steeds belangrijker werd.

We kunnen onder andere noemen:

• José Ricardo
• Guillermo Barbieri
• José Aguilar
• Horacio Pettorossi
• Armando Páges
• Domingo Riverol
• Rosendo Pesoa
• Manuel Parada
• Enrique Maciel
• Rafael Iriarte
• Vicente Spina
• de Cúcaro Brothers
• de Toto Brothers
• Avena
• Demasi
• Enrique Maciel
• Esteban Basile
• Alberto Ortiz
• Eduardo Arana
• Héctor Osuna

De gitaar in de tango

De gitaar in de tango, in zijn rol als begeleiding van zangers, kende lange tijd een opmerkelijke acceptatie en gitaristen spanden zich in om hun techniek te verbeteren, wat over het algemeen, met zeldzame uitzonderingen, intuïtief bleef gebeuren.

In het kader van de bovengenoemde opsomming verschijnt Roberto Grela, terecht "de grootste gitarist van Buenos Aires" genoemd, zonder twijfel op de voorgrond, omdat hij een revolutie teweegbracht in het milieu in de manier van begeleiden, in alle aspect:

Denk hierbij aan:

•  het verstrekken van nieuwe harmonische ideeën en het gebruik ervan
• het gebruik van de drie zingende snaren: de 1e, de 2e en de 3e in de tokkels en versieringen
• het creëren van een goed gedefinieerde stijl, die werd gevolgd door tal van instrumentalisten .

Tango en gitaar vandaag de dag

Hoewel tango in de loop der tijd is geëvolueerd, blijft de gitaar een essentieel onderdeel van de hedendaagse tangomuziek. Hedendaagse muzikanten blijven nieuwe geluiden verkennen en stijlen samenvoegen, maar respecteren altijd de traditie en de melodische essentie die de gitaar aan het genre toevoegt.

In elk akkoord, in elke slag, vertelt de gitaar in de tango een verhaal van passie, liefde en nostalgie. Het is een instrument om de diepste emoties uit te drukken en de essentie van dit opwindende genre te vangen. Of het nu in de tangoclubs van Buenos Aires is of op podia over de hele wereld, de gitaar blijft een centrale figuur, die de rijke traditie van de tango met zich meedraagt en ervoor zorgt dat zijn vlam in het hart van de muziek blijft branden.