Je spel stimuleren door te visualiseren wat je speelt

Welke gitaristen gebruiken chord-formation

Akkoordformatie spelen is een methode die wordt toegepast door talloze grote jazzgitaristen zoals Barney Kessel, Charlie Christian, Herb Elis, Jesse van Ruller en Joe Pass.

Wat is chord-formation?

Het is een systeem om het spelen te visualiseren, en ook een methode die je kunt toepassen en waarmee je kunt spelen op basis van wat je ziet. Het is niet alleen een hulpmiddel dat je kunt gebruiken voor je spel, maar ook een manier die je kan leren en inspireren om te experimenteren en de dingen te spelen die je nog nooit gespeeld hebt. Bovendien maakt dit het spelen van solo gitaar/virtuoos mogelijk en zelfs gemakkelijker dan voorheen. Dit is niet de enige manier waarop je moet spelen, maar het is een goede manier om je te helpen bij het spelen.

Instructie video en methoden

Af en toe zie je muzikanten praten over chord-formation het ook bekend staat als “grid playing” of “cage playing” in hun lesvideo’s of boekjes¹. Het volledige systeem is nog niet afgerond. Bovendien is het systeem afhankelijk van het individu en de stijl van de muziek het systeem iets anders.

Als gitarist heb ik veel verschillende typen systemen om mijn instrument te bespelen. Ik vond dat het chord-Formation spelen mij het meest helpt, en van deze methode wil ik een systeem maken.

Definitie akkoordformatie of chordformation

Volgens de definitie van Barney Kessel betekent chord-Formation spelen dat je de mogelijkheid hebben om losse noten op je gitaarhals te spelen, op basis van het chord-formation. Ook wel genaamd de vorm van de greep die je hebt of vasthoudt. Bedenk hierbij dat de gitaar als harmonisch instrument niet zo niet zo gemakkelijk te visualiseren is als instrumenten als de piano of vibrafoon. Met andere woorden is dit een zeer belangrijke concept voor gitaristen, met de bedoeling om je te helpen om niet te verdwalen in het doolhof van het fretboard.

Zie ook het boek

Barney Kessel Signature Licks

In dit blog zal ik je uitleggen wat dit chord-formation is en hoe het werkt volgens Barney Kessel aan de hand van enkele visuele gidsen die ik maakte en de transcriptie van Barney die ik heb gemaakt. En daarna volgt een toepassing van deze aanpak op je eigen spel.

Ellis, Herb. Swing Jazz: Soleren en Componeren. Warner Bros, Classics. 1992.
Forman, Bruce. Solo gitaar. Mijn Muziek Masterclass. 2016.
Kessel, Barney. Progresief Concept. Winnipeg, Rumark Video, 1986.
Pass, Joe. Jazz Lines. Alfred’s artiesten serie. Alfred. 1991.

Dit is de akkoordvorm die je waarschijnlijk al kent. Het is een majeur drieklank akkoord. En de rode noten hier, als je dit akkoord vasthoudt en alleen deze rode noten speelt…noemen we dat Vorm-Spel. Omdat je alleen de noten speelt die je als akkoord/vorm vasthoudt.

Voorbeeld

De groene noten hier zijn wat we noemen de intra-hands beweging. Het zijn de noten tussen de laagste en hoogste noten van de vorm die je vasthoudt, ze vallen binnen de vorm, maar ze zijn geen deel van de vorm die je vasthoudt.

Voorbeeld

F majeur

De blauwe noten hier zijn wat we Extensies noemen, het zijn de noten boven en onder de bereik van de vorm.

Voorbeeld toevoegingen Speelvoorbeeld

Hier kun je je afvragen, hoe passen we het eigenlijk toe? Hier is de transcriptie van een van de voorbeelden getoond door Barney Kessel op zijn lesvideo. Op deze video liet hij de bassist en Barney zelf speelde iets over het G mineur akkoord. En elke keer voordat hij iets in lijn ging spelen, speelde hij eerst een G mineur akkoord waaraan hij dacht, zodat we duidelijk kunnen zien aan welke akkoordvorm hij dacht tijdens het spelen.

Transcriptie Barney Kessel

Hieronder volgt de transcriptie van Barney die laat zien hoe hij over changes zou spelen met het Chord-formation systeem (akkoord-vorm). Hier is het voorbeeld van de cadens Tonica naar Dominant. Hij speelde het in de toonsoort F groot. Voordat hij de lijnen speelde, speelde hij eerst 2 maten van het F majeur akkoord (tonica) en 2 maten van C7 (dominant) met de akkoordvormen waaraan hij dacht. En de akkoorden waarover hij improviseerde waren ook hetzelfde. Dat wil zeggen twee maten F gevolgd door twee maten C7.

Elke noot die hij speelde en de vingerzetting die hij gebruikte vallen binnen de vorm. En eigenlijk zijn de drie F-majeur vormen gewoon verschillende drieklank omkeringen.

Analyse transcriptie

De transcriptie hierboven toont de drie akkoordvormen die Barney demonstreerde in de video.

En deze drie vormen zijn drieklanken die alleen de grondtoon, de terts en de kwint van het akkoord bevatten. De eerste vorm is een Gm drieklank in de grondligging (G Bb D G), de tweede vorm is de eerste omkering van het akkoord (Bb D G Bb), en de derde vorm is de tweede inversie (D G Bb D).

Positiespel Barney

Aan de tablatuur kun je duidelijk zien dat Barney met de vorm speelde, en probeerde om zoveel mogelijk in de vormpositie te blijven bij het spelen van de lijn. In de video kun je ook zien zien dat Barney ook probeerde zijn vingerzetting hetzelfde te houden. En dit zorgt ervoor dat je in positie speelt, de vorm beter kent en ziet. En dit is ook het bewijs dat je al veel kunt spelen met alleen deze drie vormen. Als we meer vormen ontdekken die voor ons werken of vormen die we gemakkelijk vinden om te spelen of te onthouden. De mogelijkheden zullen meer en meer worden. En deze vormen zijn gebaseerd op mineur akkoorden, verplaats de kleine terts naar de grote terts, dan vinden we de majeur drieklank vorm.

Hoe oefen je met de methode?

Begin met vier snaren formatie

Bovenste vier snaren, binnenste vier snaren, bovenste en onderste vijf snaren, dan alle zes snaren. In verschillende omkeringen.

Leer improviseren in cadans met de akkoord-formatie.

Oefen de methode, en speel het in een kleine cadens. Zoals een Authentieke cadens, Plagale Cadens, etc. Eerst kies je een akkoordvorm voor het eerste akkoord, en een akkoordvorm voor het volgende akkoord. Deze 2 akkoordvormen moeten dicht bij elkaar liggen, zodat we kunnen zien wat de gemeenschappelijke tonen zijn, en welke noot bij welke noot hoort. Speel de akkoorden in cadans voor een tijdje, nadat je enig gevoel hebt voor de functieklank van de cadans, begin je te improviseren.
En nadat je je comfortabeler voelt met deze bepaalde akkoord-vorm, leer je een nieuwe akkoordvorm. Probeer ook akkoord voor akkoord te verbinden.

Leer zoveel mogelijk akkoordvormen als je kunt

Dit zal ons helpen om meer mogelijkheden op te bouwen om met het systeem te spelen, maar het is ook erg
belangrijk om te weten dat je niet echt complexe vormen nodig hebt om dit te doen, leer
eenvoudige vormen en echt zien hoe de akkoordtonen van het ene akkoord naar het andere overgaan.

Doe wat experimenten

We weten allemaal dat ons doel is te spelen wat we in gedachten horen. Maar stop hier niet. Het is
zoals we weten welk eten we lekker vinden, maar als je het eten dat je nog nooit geprobeerd hebt niet probeert, zul je
nooit weten of je andere dingen ook lekker vindt. Soms is het ook heel belangrijk voor ons
gewoon wat aan te rommelen, op de vorm te spelen in plaats van op het gehoor, om wat te experimenteren.
En misschien kom je met iets waar je misschien nooit eerder aan gedacht had.

Transcriberen met het systeem

Als je aan het transcriberen bent, probeer dan het akkoordvormingssysteem te gebruiken. Dat betekent dat je elke akkoordvorm kunt vinden waarvan je denkt dat het meer verband houdt met de lijn die je hebt getranscribeerd hebt. Zo leer je de relatie tussen lijnen en akkoorden kennen.

Conclusie

Er zijn een paar punten die u in gedachten moet houden

• Wat je hoort kan in de ene formatie beter werken dan in de andere.
• Je hebt veel verschillende manieren om elke akkoordformatie op gitaar te spelen.
• Onderzoek en experimenteer
• Experimenteer metProbeer verschillende vingerzettingen op dezelfde vorm uit
• Probeer de omkeringen van het akkoord uit.
• Doe aan sologitaar om zelf een nieuwe vorm te leren.
• Zie het als een uitbreiding van je comping
• Luister om te zien wat je leuker vindt
• Blijf niet steken in het spelen van slechts één akkoordvorm.
• Blijf niet steken in het gebruik van alleen akkoordvormen in je improvisatie.
• Je kunt dit systeem toepassen in elk muziekgenre dat je leuk vindt, vooral als het gaat om waarin geïmproviseerd wordt, niet alleen voor Jazz.

Literatuurlijst

• Bernstein, Peter. JAZZ GITAAR 1 & 2. Mijn Muziek Masterclass. 2016.
• Ellis, Herb. Swing Jazz: Soleren en Componeren. Warner Bros, Classics. 1992.
• Forman, Bruce. Solo gitaar. Mijn Muziek Masterclass. 2016. 
• Kessel, Barney. Progresief Concept. Winnipeg, Rumark Video, 1986.
• Pass, Joe. Jazz Lines. Alfred’s artiesten serie. Alfred. 1991.